کوه سورک یادت باشد نامهربانی کردی

کوه سورک، یادت باشد، نامهربانی کردی

ابهت تو نماد عظمت مردم سورک بوده است. کوچک تر که بودیم، وقتی پس از چند هفته دوری از خانواده از کوههای هفتهر می گذشتیم رخ نمایی تو موجی از شور و شعف و احساس غرور در دلهایمان ایجاد می کرد. زیبایی و صلابت و آغوش بازت همیشه انرژی مثبتی به ما می داد. گاه گاهی با پاهای کوچکمان از دامانت به گردنت می رفتیم، تو را قلقلک می دادیم و‏ آخر سر به قله ی 2525 متری ات می رسیدیم و چه شکوهی دارد اینجا. دنیای ما (سورک ما ) از اینجا چه کوچک است. آنجا باتلاق، آنجا کایون، آنجا مزرا،آنجا ابراهیم سوخته، آنجا تتکین، آنجا چنگالی، آمجا مزرعه ی آخوند، آنجا سورک بالا، آنجا آنجا. این بزرگی تو بود که همه چیز در برابرش کوچک می نمود. هوا کمی سرد است، نسیمی می وزد، خسته ام، اما هنوز آنقدر انرژی دارم که تاجی بر سرت بگذارم. سنگچینی می سازم تا وقتی از آن دوردست ها تماشایش می کنم خاطره ی با تو بودن را برایم متجلی سازد. و پاره های سنگ را سرازیر می کنم، روان می شوند چون رود، بر دامنت می نشینند، تو باز قلقلک می خوری و می خندی. صدای خنده هایت هنوز در گوشم هست. چه روزهایی بود. من ماندم و تو ماندی و خاطرات ماند، اما عمر من و تو رفت. راستی سخاوت تابستانی ات چه ترش و ملاس بود. انجیر ها را می گویم. به حق که ما را شرمنده ی میزبانی ات می کردی. البته ما هم میهمان های بدی نبودیم. دامانت را پاکیزه نگاه می داشتیم و به تو عشق می ورزیدیم.

اما امروز من از تو گله دارم. شاکی هستم. جواب از تو نمی خواهم، هیچ جوابی مرا قانع نمی کند. تابستان سیاه 87 را می گویم. محسن کوچکمان را از ما گرفتی، یادت باشد. او فقط 6 سال داشت و نه بیشتر. بأی ذنب قتلت، سنگدل. گفتن این واژه برایم سخت است، جز مهربانی از تو ندیده بودم، اما چه کنم که دل پُری دارم. می خواهی دلیل بیاوری. خسته ای، بی رمقی، تنهایی، کسی تو به این بزرگی را نمی دید و می خواستی خودنمایی کنی، دلت از دیگران سورک پر بود. اما اینها هیچ کدام توجیه آن طفل معصوم را نمی کند. دیگر با چه روئی می خواهی به سورک بنگری؟ اولین جائی که به چشمت خواهد خورد گلزار شهداست. نمی دانم. شاید هم من اشتباه می کنم و تو سخت تر از این حرف هایی. آخر تو از سنگی و من از خاک. خاک نرم است، کوچک است، متواضع است، ضربه پذیر است، اما تو سنگی، زمختی، فقط بلدی بشکنی و این بار هم شیشه ی عمر محسن را.

محمود ملکی سورکی ::: یکشنبه 87/10/8::: ساعت 2:13 عصر

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

اول تنبیه متجاوز بعد آتش بس!
درباره ی مراسم نخل برداری (به نقل از وبلاگ سپندارمد)
سورک من؛ به تو پناه می برم.
به زودی سورک شاهد مراسم نخل برداری خواهد بود
سورک به کارگاه بزرگ سازندگی تبدیل شده است
غلط میکنی قانون را قبول نداری قانون تو را قبول ندارد
امامزادگان عشق
سورک را بهتر بشناسیم
[عناوین آرشیوشده]

>> بازدیدهای وبلاگ <<

بازدید امروز: 30

بازدید دیروز: 13

کل بازدید :292205

>>اوقات شرعی <<

اوقات شرعی

>> درباره خودم <<